Κέντρο Γυναικολογίας και Γονιμότητας
Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2024


Θεραπείες υπογονιμότητας
Ενδεχομένως "χαλαρώνοντας" ή "δίνοντας χρόνο" στο πρόβλημα, σε κάποιες περιπτώσεις να αρκεί για μία εγκυμοσύνη.
Συχνά όμως, το πρόβλημα γονιμότητας είναι ιατρικής φύσης και υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για κάθε περίπτωση.
Περίπου 1 στα 6 ζευγάρια αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας παγκοσμίως. Εκατομμύρια παιδιά, γεννιούνται παγκοσμίως από θεραπείες Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.
Τουλάχιστον 1 στα 2 ζευγάρια που αναζητούν θεραπεία υπογονιμότητας θα αποκτήσουν παιδί.
Διάγνωση υπογονιμότητας
Τα περισσότερα ζευγάρια θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν Εξειδικευμένο Γυναικολόγο μετά από ένα χρόνο προσπάθειας.
Σε περίπτωση που η γυναίκα είναι άνω των 35 και δεν έχει συλλάβει μετά έξι μήνες ή έχει ακανόνιστο κύκλο, προτείνεται να επισκεφτεί το Γυναικολόγο το συντομότερο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις επίσης πχ ηλικία γυναίκας > 40 έτη, επιβαρυμένο γυναικολογικό ιστορικό κλπ συστήνεται η εκτίμηση του Γυναικολόγου να γίνει αμέσως μόλις το ζευγάρι εκδηλώσει επιθυμία για τεκνοποίηση.
Επιπλέον, απαραίτητο είναι να αξιολογηθεί και η γονιμότητα του άνδρα.
Αντίθετα με τη γενική εντύπωση, η ανδρική υπογονιμότητα παρουσιάζεται το ίδιο συχνά με τη γυναικεία.
Ανδρική υπογονιμότητα
Σε περίπου 40% των υπογόνιμων ζευγαριών, η αιτία μπορεί να αποδοθεί στον άνδρα.

Συνήθη προβλήματα περιλαμβάνουν:
• Χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων (ολιγο-ζωοσπερμία)
• Κακή κινητικότητα σπερματοζωαρίων (ασθενο-ζωοσπερμία)
• Κακή μορφολογία σπερματοζωαρίων (τερατο-ζωοσπερμία)
• Φραγμένοι αγωγοί σπέρματος κλπ
Γυναικεία υπογονιμότητα
Σε 40% των περιπτώσεων υπογονιμότηατς, η υπογονιμότητα οφείλεται σε πρόβλημα της γυναίκας όπως:

• Ακανόνιστη ωορρηξία πχ πολυκυστικές ωοθήκες
• Φραγμένες σάλπιγγες
• Ανωμαλίες στον τράχηλο ή τη μήτρα

Στο υπόλοιπο 20% των υπογόνιμων ζευγαριών, με τις συνήθεις εξετάσεις δεν βρίσκεται η αιτία του προβλήματος (ανεξήγητη ή ιδιοπαθής υπογονιμότητα).
Παρακολούθηση ωορρηξίας
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κακός συγχρονισμός είναι το κύριο εμπόδιο στην σύλληψη.
Για να μάθετε πότε έχετε ωορρηξία (και να προσδιοριστεί το καταλληλότερο χρονικό διάστημα για τις επαφές) μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τεστ ωορρηξίας.
Αυτό βασίζεται στην ανίχνευση της αύξηση της ορμόνης LH που εμφανίζεται 12 - 36 ώρες πριν την ωορρηξία. Εάν το τεστ δεν έχει θετικό αποτέλεσμα, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.
Επιπλέον μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον οδηγό ωορρηξίας.
Η ακανόνιστη ωορρηξία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο όλων των περιπτώσεων υπογονιμότητας.
Φάρμακα γονιμότητας
Εάν ο Γυναικολόγος διαγνώσει πρόβλημα ωορρηξίας, ίσως βοηθήσουν τα φάρμακα γονιμότητας.
Η πιο συνηθισμένη επιλογή είναι η Κιτρική Κλομιφαίνη, ένα φάρμακο σχετικά φθηνό και αποτελεσματικό.
Περίπου το 50% των γυναικών που λαμβάνουν Κλομιφαίνη μένουν έγκυες, συνήθως εντός τριών κύκλων. Η χορήγησή της συνιστάται για μέγιστο διάστημα 6 μηνών. Η Κλομιφαίνη αυξάνει τις πιθανότητες πολύδυμης κύησης λόγω της πολλαπλής ωορρηξίας που συχνά προκαλεί.
Ενέσιμες ορμόνες
Εάν δεν προκύψει εγκυμοσύνη μετά τη λήψη Κλομιφαίνης για έξι μήνες, ο Γυναικολόγος μπορεί να συστήσει ενέσεις ορμονών γονιμότητας.
Ένα ευρύ φάσμα ορμονικών φαρμάκων είναι διαθέσιμο, τα οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην πρόκληση ωορρηξίας.
Περίπου σε 1 στις 2 γυναίκες που έχουν ωορρηξία, προκύπτει εγκυμοσύνη. Όπως και στην περίπτωση της Κλομιφαίνης, οι ενέσιμες ορμόνες αυξάνουν τις πιθανότητες πολύδυμης κύησης.
Απόφραξη σαλπίγγων
Πολύ συχνά το αίτιο της υπογονιμότητας εντοπίζεται στις σάλπιγγες, διότι ουλώδης ιστός εμποδίζει το ωάριο να κατέβει προς τη μήτρα.
Αυτή η ουλή μπορεί να οφείλεται σε ενδομητρίωση, ιστορικό λοιμώξεων της πυέλου ή προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν ανευρίσκεται κάποιος σαφής αιτιολογικός παράγοντας.
Με τη Λαπαροσκόπηση, σε ορισμένες περιπτώσεις αφαιρείται ο ουλώδης ιστός (συμφύσεις) των σαλπίγγων και αυξάνονται οι πιθανότητες φυσικής σύλληψης. Σημειώνεται, ότι γυναίκες με σαλπιγγικό παράγοντα υπογονιμότητας, έχουν αυξημένο κίνδυνο εξωμήτριας κύησης.
Εάν οι σάλπιγγες είναι εντελώς κατεστραμμένες, τότε μοναδική λύση αποτελεί η εξωσωματική γονιμοποίηση.
Ενδομήτρια Σπερματέγχυνση (IUI)
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση (Ιntra-Uterine Ιnsemination, IUI) είναι μια δημοφιλής επιλογή για ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων γονιμότητας.
Στην διαδικασία αυτή, το σπέρμα τοποθετείται απευθείας στην μήτρα κατά τη χρονική στιγμή της ωορρηξίας.
Η σπερματέγχυνση χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με φάρμακα που προκαλούν πολλαπλή και ελεγχόμενη ωορρηξία.
Θεωρείται μία απλή μέθοδος υποβοήθησης , η οποία σε σωστά επιλεγμένες περιπτώσεις έχει ποσοστό επιτυχίας 20-25% ανά κύκλο θεραπείας.
Σπερματέγχυνση με σπέρμα δότη
Η τεχνική της σπερματέγχυσης μπορεί να εφαρμοστεί χρησιμοποιώντας σπέρμα από δότη σε περίπτωση πλήρους ανδρικής στειρότητας.
Η σπερματέγχυση με σπέρμα δότη έχει πολύ υψηλό ποσοστό επιτυχίας στις γόνιμες γυναίκες με συνολικό ποσοστό εγκυμοσύνης που φτάνει το 80%.
Εξωσωματική γονιμοποίηση (In Vitro Fertilization, IVF)
Η Εξωσωματική γονιμοποίηση συνιστάται όταν άλλες θεραπείες υπογονιμότητας είναι ανεπιτυχείς και ως πρώτη επιλογή θεραπείας σε ορισμένες περιπτώσεις πχ σε απόφραξη σαλπίγγων, σοβαρή ολιγο-ζωοσπερμία, προχωρημένη ηλικία γυναίκας κλπ. Τα στάδια περιλαμβάνουν, τη λήψη φαρμάκων διέγερσης των ωοθηκών, την ωοληψία, τη γονιμοποίηση στο εργαστήριο και τη μεταφορά των εμβρύων στη μήτρα (εμβρυομεταφορά).
Δύο εβδομάδες μετά την ωοληψία, γίνεται τεστ κύησης με εξέταση αίματος (β-HCG).
Η διαδικασία της εξωσωματικής είναι μία πολύπλοκη, χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία που προϋποθέτει την ύπαρξη ομάδας ειδικών Επιστημόνων και σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού.
Τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής αυξάνονται και κυμαίνονται γύρω στο 35%-40% συνολικά.
Η πιθανότητα επιτυχίας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, από τους οποίους η ηλικία της γυναίκας έχει την μεγαλύτερη βαρύτητα.
Εξωσωματική γονιμοποίηση με μικρογονιμοποίηση
(Ενδο-Ωαρική έγχυση Σπέρματος,
Intra-Cytoplasmic Sperm Injection, ICSI)

Όταν ο αριθμός ή η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων είναι σημαντικά ελαττωμένα, η γονιμοποίηση ενός ωαρίου δεν είναι δυνατή, ακόμη και με τη μέθοδο της «απλής» εξωσωματικής.
Με την ενδοωαριακή έγχυση σπερματοζωαρίου, επιτυγχάνεται η γονιμοποίηση του ωαρίου με απευθείας τοποθέτηση του σπερματοζωαρίου στο εσωτερικό του.
Σήμερα, στην πλειοψηφία των κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης χρησιμοποιείται μικρογονιμοποίηση, η οποία «σιγουρεύει» τη γονιμοποίηση στο εργαστήριο σε πολλές περιπτώσεις, πέραν του σοβαρού ανδρικού παράγοντα, όπως πχ πτωχή απάντηση ωοθηκών, ηλικία γυναίκας > 40 έτη, αποτυχία προηγούμενης γονιμοποίησης κ.λ.π.
Εξωσωματική γονιμοποίηση με «δανεικά» ωάρια.
Γυναίκες άνω των 40 ετών, γυναίκες με ωάρια κακής ποιότητας ή γυναίκες με πολλαπλές αποτυχίες σε κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν ωάρια από δότρια.
Αν η διαδικασία είναι επιτυχής, η γυναίκα μένει έγκυος με ένα μωρό που συνδέεται βιολογικά με το σύζυγό της και επιπλέον έχει το πλεονέκτημα και την εμπειρία της κυοφορίας, του τοκετού, του θηλασμού κλπ.
Υπάρχει, σαφής Νομοθεσία στην χώρα μας που διέπει τις διαδικασίες εξωσωματικής με χρήση δότριας ωαρίων με σκοπό την ιατρική και την ηθική διασφάλιση των εμπλεκόμενων.
Εξωσωματική γονιμοποίηση και πολύδυμη κύηση
Για να αυξηθούν οι πιθανότητες επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης, συνήθως, στην χώρα μας μεταφέρονται 2-3 έμβρυα στην μήτρα.
Συνεπώς, μπορεί να προκύψει δίδυμος ή σε σπάνιες περιπτώσεις, τρίδυμος εγκυμοσύνη.
Η πολύδυμη κύηση αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής, αναιμίας, υπέρτασης, και άλλων επιπλοκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Επίσης, αυξάνονται οι πιθανότητες πρόωρου τοκετού.
Τα ζευγάρια που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση θα πρέπει να συζητήσουν αυτά τα θέματα με τον Ειδικό Γυναικολόγο.
Εξωσωματική γονιμοποίηση με μεταφορά Βλαστοκύστεων
Συνήθως, τα έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα όταν φτάνουν το στάδιο 2-8 κυττάρων ( 2-3 ημερών μετά την ωοληψία).<βρ> Στην μεταφορά βλαστοκύστεων, τα έμβρυα καλλιεργούνται στο εργαστήριο για πέντε ημέρες μέχρι να φτάσουν στο στάδιο της Βλαστοκύστης.<βρ> Στη συνέχεια, μία ή δύο βλαστοκύστεις επιλέγονται για εμβρυομεταφορά. Έτσι, σχεδόν καταργείται η πιθανότητα τρίδυμων, διατηρώντας παράλληλα ένα υψηλό ποσοστό επιτυχίας.
Έμβρυα δωρητών
Τα ζευγάρια που δεν είχαν επιτυχία με εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν έμβρυα δωρητών.
Πρόκειται για πλεονάζοντα έμβρυα τα έχουν δωρίσει ζευγάρια, με γραπτή συγκατάθεση.
Αν είναι επιτυχής, η διαδικασία επιτρέπει σε ένα ζευγάρι να βιώσει την εγκυμοσύνη, αλλά το μωρό δεν θα είναι βιολογικά συνδεδεμένο με τους δύο γονείς, παρόλα αυτά το ζευγάρι βιώνει την εμπειρία της κυοφορίας, του τοκετού, του θηλασμού κλπ.
Παρένθετη μητρότητα
Για ορισμένες γυναίκες που δεν είναι σε θέση να ολοκληρώσουν μία κύηση, η παρένθετη μητρότητα ή παρένθετη εγκυμοσύνη είναι μια επιλογή.
Στην παραδοσιακή παρένθετη μητρότητα (επίσης γνωστή ως η μέθοδος Straight), η παρένθετη μητέρα μένει έγκυος με δικό της ωάριο και σπέρμα του συζύγου.
Ωστόσο, σήμερα, τα περισσότερα ζευγάρια επιλέγουν την παρένθετη κύηση (γνωστή και ως «μέθοδος υποδοχής») όπου η παρένθετη μητέρα μένει έγκυος μέσω εμβρυομεταφοράς εμβρύου που προέρχεται από τα ζευγάρι και δεν είναι η Βιολογική μητέρα.
Εάν η διαδικασία ολοκληρωθεί με επιτυχία, το μωρό θα είναι το βιολογικό παιδί του ζευγαριού.
Φυσικοί τρόποι ενίσχυσης γονιμότητας
Σε οποιοδήποτε στάδιο και να βρίσκεστε στην προσπάθειά σας , μπορείτε να αυξήσετε τη γονιμότητά σας με μερικές απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Εάν καπνίζετε, σταματήστε το. Το κάπνισμα μειώνει τη γονιμότητα, γυναικεία και ανδρική, και έχει τεκμηριωμένο αντίκτυπο στα ποσοστά εγκυμοσύνης μετά από μεθόδους υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.
Επιπλέον, το κάπνισμα αυξάνει την πιθανότητα αποβολών και επιπλοκών εγκυμοσύνης.
Στην συνέχεια, σημαντικό είναι η σωστή διατροφή και σε ορισμένες περιπτώσεις, η λήψη συμπληρωμάτων και Βιταμινών.
Έχει αποδειχθεί ότι ορισμένες Βιταμίνες, ανόργανα συστατικά και αντι-οξειδωτικές ουσίες μπορεί να βελτιώσουν τη γονιμότητα σε άνδρες και γυναίκες.
Οι γυναίκες συνιστάται να λαμβάνουν Φυλλικό Οξύ, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, είτε φυσικής είτε υποβοηθούμενης, για εγκυμοσύνη.
Εναλλακτικές θεραπείες (βελονισμός, ομοιοπαθητική, γιόγκα κλπ) και υπογονιμότητα
Οι εναλλακτικές θεραπείες σε συνδυασμό με την κλασσική ιατρική, αποφέρουν συχνά καλά αποτελέσματα στη θεραπεία πολλών παθήσεων, τα οποία κυμαίνονται από άσθμα έως και πονοκεφάλους.
Πολλά υπογόνιμα ζευγάρια χρησιμοποιούν βοηθούνται από εναλλακτικές μεθόδους κατά τη διάρκεια θεραπείας της Υπογονιμότητας.
Υπάρχουν επιστημονικές αναφορές ότι ο Βελονισμός μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του σπέρματος, τη ροή του αίματος στην μήτρα και την ωορρηξία και να ενισχύσει τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Το επόμενο βήμα
Στην περίπτωση που οι θεραπείες υπογονιμότητας καταντήσουν να είναι μόνο μια επιβάρυνση, σωματική, συναισθηματική και οικονομική, ίσως είναι καιρός να εξεταστούν άλλες εναλλακτικές επιλογές.

Ένας Σύμβουλος Υπογονιμότητας μπορεί να βοηθήσει εσάς και το σύντροφό σας να εξερευνήσετε άλλες επιλογές.
Πολλά ζευγάρια μπορούν να ικανοποιηθούν με μια ζωή χωρίς παιδιά.
Κάποιοι επιλέγουν να δημιουργήσουν την οικογένειά τους μέσω της υιοθεσίας. Το βέβαιο είναι ότι υπάρχουν και επιλογές και βοήθεια διαθέσιμα σε μια ολοκληρωμένη Μονάδα Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και συνεπώς μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια.

Ε ναι λοιπόν... γίναμε επιτέλους 4!

Βούλα - Γιάννης
1/5/2009


Κλείσιμο
 
Ελληνικά    English